راه رفتنت در 11 ماهگی مبارک

عروسک کوچولوی من عزیز دلم  یک ماهی هست که شما قدمهای کوتاه بر میداشتی  از دو قدم شروع کردی و در هفته اخر خیلی پیشرفت بهتری داشتی. الانم 3روزه که مسافت طولانی رو راه میری مامانی قربون قدمات بشه عروسکم. همین چند دقیقه پیش از سالن تا اتاقتو راه رفتی بدونه اینکه کمکت کنم و کنارت باشم. خدا رو شکر ترس نداشتی. خونمون 110متره وتو راحت راه میری  خدا رو صد هزار مرتبه شکر که زنده بودمو راه رفتنتو دیدم .خیلی زیاد دوستت دارم 

هر روز با داداش گلت بازی میکنی و سرگرم میشی خدارو شکر ماهان خیلی خوب باهات ارتباط برقرار کرد. الانم هر دوتون تو اتاقتون دارید بازی میکنید و ماهان داره تو رو میخندونه و صدای خندتون کل فضا رو گرفته و من از خدا دیگه چی میتونم بخوام؟ خدا بهتون سلامتی و طول عمر بده ایشالا. 

یکی از تفریحات اینه که میری سوار تاب میشی البته برعکس میشینی ایشالا یه عکس میگیرم و میزارم. عاشق سرسره هم هستی واسه همین مجبور شدم سرسره اتاقتونو خوابوندم تا نری بالا خدای نکرده بیوفتی دخمل گلم 

راستی گاهی وقتا یه پارچه میگیری دستت و کابینتها رو پاک میکنی از اینکار لذت میبری. بابا ناراحت میشه و با من دعوا میکنه میگه دخترم نباید زحمت بکشه.

سعی میکنی شلوارتو بپوشی و جوراب پات کنی بلوز هم میدونی باید از سرت رد کنی واسه همین رو سرت میزاری و به سمت پایین میکشی. البته موفق نمیشی. عشقمی همه دوستت دارن عمه ها و مادر بزرگ و بابا بزرگ پدری خیلی عاشقتن مخصوصا بابا بزرگ و مامان بزرگ. وقتی نخوای راه بری ببا زانوهات قدم بر میداری. البته هنوزم چهار دستو پا راه میری.  

روی ماهتو میبوسم و بخدا میسپارمت 

بدرود